Κι αν αυτός ο ασυνείδητος γινόταν μόδα και μας έμενε το «Θρύλος», τι θα φωνάζαμε 42 φορές σε κάθε ματς;
Ρε θα σκάσω μ’ αυτή την ιστορία. Ποιος το έγραψε; Ο Νίκος; Η Έφη;
Κανείς δεν έχει μιλήσει ξεκάθαρα ακόμα για τα γεγονότα της 1ης Οκτωβρίου 1992, τα οποία οδήγησαν την ομάδα μας σε πενταετή απουσία από την Ευρώπη, σε σταδιακή διεθνή και εγχώρια απομόνωση και, εν τέλει, σε κίνδυνο μέχρι και για υποβιβασμό στη Β’ Εθνική.
Ορίστε, ίσα κι όμοια Μήτρογλου και Σαλπιγγίδης για πρώτος σκόρερ. Ο ένας κοστίζει 15.000.000 ευρώ και τον άλλο σας τον έχουμε φέρει τσάμπα με 800 χιλιάρικα και γκρινιάζετε από πάνω...
Είναι κοντός ο οδηγός
O Φέρμπι (Furby) ήταν ένα αξιαγάπητο παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους, μια μαλακία, κάτι τόσο αηδιαστικά γλυκούλια που αν ήταν ζωντανά θα γινόμουν κυνηγός και θα τα εξόντωνα όλα.
ΠΑΟΚ-Μικρομεσαίος στην Τούμπα, κερδίζουμε κάμποσο-μηδέν, το ματς στα τελευταία λεπτά.
«Είναι το όνειρό μου να τελειώσω την καριέρα μου στον ΠΑΟΚ, έστω και για 10 μέρες. Αυτό είναι το όνειρό μου, να τελειώσω την καριέρα μου σε αυτή την ομάδα που αγαπώ τόσο πολύ.
«Είναι το όνειρό μου να τελειώσω την καριέρα μου στον ΠΑΟΚ, έστω και για 10 μέρες. Αυτό είναι το όνειρό μου, να τελειώσω την καριέρα μου σε αυτή την ομάδα που αγαπώ τόσο πολύ. Δωρεάν φυσικά, δεν θέλω τίποτα, απλά να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα». Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, 04/06/2014.
O κύριος Μουσλίμοβιτς έχει παίξει, κατά σειρά, σε Udinese, Perugia, Pistoiese, Ascoli, Padova, Rimini, Messina, Parma, Atalanta, ΠΑΟΚ, Guizhou Renhe και έχει 30 συμμετοχές (12 γκολ) με την Εθνική Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Και έχει ένα όνειρο. Γιατί να του το στερήσουμε;
Αυτά που κάνει τώρα ο Άγγελος εμείς τα κάναμε χρόνια πριν. Να σε αντιγράφει ο Άγγελος, δεν ξέρω, να καμαρώνεις που άνθρωπος με τόσα χρόνια στην πιάτσα κάνει τα κόλπα σου ή να προβληματίζεσαι που έχει ίδια μυαλά μ’ εσένα; Και εξηγούμαι.
Υπάρχει ένας μεγάλος μύθος που συνδέει τους εκδρομείς οπαδούς του ΠΑΟΚ με απαλλοτριώσεις αντικειμένων από καταστήματα στις πόλεις που επισκέπτονται και στους δρόμους από όπου περνούν.
(Και λέμε πως πάμε εκδρομές τώρα εμείς)
Αυτό μπροστά του λάπτοπ είναι; Πόσο προχωρημένοι ήμασταν;
(Και λέμε πως πάμε εκδρομές τώρα εμείς)
Αυτό μπροστά του λάπτοπ είναι; Πόσο προχωρημένοι ήμασταν;
Το ρεκόρ συνεχόμενου Παοκολέ το έχει, μέχρι να εμφανιστεί διαφορετική μαρτυρία, ο διπλανός μου στο Γυμνάσιο. 1989, 1990, κάπου εκεί.
Με Άγγελο στον πάγκο κι ο Χριστός θα κάνει κερκιδα.
Μια Εποχή Στο Τσιμέντο
Η ενηλικίωση ενός εφήβου στις τσιμεντένιες κερκίδες της δεκαετίας του ’90, μιας συναρπαστικής οπαδικής περιόδου που άφησε σακατεμένους όσους επέζησαν από τις παγίδες της. Οι εκδρομές, τα συνθήματα, οι πέτρες, τα κλομπ, η πρέζα που μύρισε κάθε φλέβα δεμένη με δίχρωμο κασκόλ.
Ο παράλληλος κόσμος που οι περισσότεροι αγνοούν ή προσποιούνται πως αγνοούν – μια ωδή στην κοινή ουτοπία των «χούλιγκαν», στα παιδιά που δε μεγάλωσαν, στις ζωές που δε θα αφηγηθεί κανείς πέρα από όσους τις είδαν να σβήνουν, Κυριακή με Κυριακή, στις γαλαρίες των πούλμαν και στα κάγκελα των γηπέδων.
Συνάμα, μια νοσταλγική ματιά, σε πρώτο πρόσωπο, από ένα μέλος της κερκίδας του ΠΑΟΚ, που απλώνει στο χαρτί καθετί σοβαρό ή αστείο, σημαντικό ή ασήμαντο μπορεί να ανασύρει από τη μνήμη του, από την πρώτη του στιγμή στους καπνούς του πετάλου μέχρι την τραγωδία που έκλεισε και σημάδεψε ολόκληρη τη δεκαετία, ορίζοντας και το τέλος της «Old School» γενιάς που έθεσε τους κανόνες της οπαδικής ζωής ουρλιάζοντας, χοροπηδώντας κι αιμορραγώντας στα γήπεδα και στους δρόμους.