Κάνουμε χαβαλέ αυτές τις μέρες με δημοψηφίσματα και καρδούλες και ουάου για τους παλιούς προπονητές να περάσει η ώρα μέχρι να ξαναπαίξει ο ΠΑΟΚ και αρχίσανε τα πρωτοσέλιδα και οι ψίθυροι στην πραγματικότητα, ρε φίλε. Έρχεται ο Άγγελος από τη μία, κλεισμένος για του χρόνου ο Φερνάντο από την άλλη. Ας σοβαρευτούμε για μια στιγμή.

Ο απόλυτος σεβασμός που έχω για οποιονδήποτε έβαλε έστω και ένα πετραδάκι στην ιστορία του ΠΑΟΚ νομίζω πως είναι αυταπόδεικτος από τα κείμενα και τα στατιστικά που έχω ανεβάσει αυτά τα χρόνια στη σελίδα. Πέρα από το χαβαλέ, τόσο η προσφορά του Αναστασιάδη όσο και του Σάντος είναι σημαντική, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας και σε άλλους τομείς, ανάλογα με την αυθεντία τους. Αλλά κάθε βήμα προς το παρελθόν είναι βήμα προς τα πίσω.

Δε χρειάζεται να αποδείξει τίποτα ο Άγγελος στον ΠΑΟΚ. Έχει πάρει τίτλους ως παίκτης και ως προπονητής, μας έχει βγάλει από το σκοτάδι πριν από είκοσι χρόνια, υμνήθηκε και χειροκροτήθηκε όσο κανένας άλλος, πήρε τέσσερις ευκαιρίες, αρκεί. Δε χρειάζεται να αποδείξει τίποτα ο Φερνάντο στον ΠΑΟΚ. Έμεινε τρία χρόνια στη σειρά καταφέρνοντας να δέσει τους πιο επιτυχημένους και ζόρικους ποδοσφαιριστές που βρέθηκαν ταυτόχρονα στην ομάδα, να διεκδικήσει ως το τέλος τον πιο ποθητό τίτλο, στηρίχθηκε από κόσμο, ΜΜΕ και διοίκηση όσο δε στηρίχθηκε ποτέ άλλος κανείς, έβαλε τις βάσεις γι' αυτό που τα επόμενα χρόνια θα ήταν ο ΠΑΟΚ πρωταγωνιστής και όχι μόνιμος κομπάρσος, είχε την ευκαιρία να συνεχίσει, πήγε αλλού.

Η πάγια θέση μου είναι εναντίον των επιστροφών. Να έρχονται οι παίκτες που δέθηκαν με την ομάδα στο τέλος της καριέρας τους για να την κλείσουν με τον Δικέφαλο στο στήθος, δεκτό, να είναι η Τούμπα ένα νεκροταφείο ελεφάντων για όσους την αγάπησαν και τη θεωρούν σπίτι τους. Αλλά να ψάχνουμε στο παρελθόν για ανεκπλήρωτους έρωτες ή δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες σε ανθρώπους που διάλεξαν να μην εξαντλήσουν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν να μείνουν εδώ για όσο μπορούσαν, μου φαίνεται πισωγύρισμα. Δεκτές όλες οι ενστάσεις, ειδικά γι' αυτούς που διώξαμε και δεν τους αφήσαμε εμείς να συνεχίσουν το έργο τους, αλλά η άποψή μου δεν αλλάζει εύκολα για κανέναν: Ο ΠΑΟΚ και το μέλλον του πάνω από καθε πρόσωπο και πέρα από κάθε αντιγραφή δοκιμασμένων συνταγών.

Ξέρω πως για κάθε επιτυχημένο Ίβιτς θα μας κληρώνει ένας αποτυχημένος Στανόγεβιτς κι ένας πιθανώς ανεπαρκής Λουτσέσκου. Αλλά εκεί πρέπει να έχεις διοίκηση που να μη φοβάται να εκτεθεί -αποδέχεσαι τη λάθος επιλογή άμεσα, πριν στοιχίσει ακριβά στην ομάδα και πας στον επόμενο, μέχρι να σου κάτσει ο ιδανικός για την ομάδα και την εποχή. Δεν θυσιάζεις το τώρα και το αύριο για να στηρίξεις κάτι σάπιο επειδή φοβάσαι να παραδεχτείς πως πάλι έπεσες έξω.

Γνώμη μου. Να περάσει, δε βρίζω.