Κι αν το δεύτερο άλμπουμ τους ήταν που τους σύστησε σε όλο τον κόσμο, το πρώτο παραμένει το πιο αναγνωρίσιμο του μοναδικού ήχου που έφτιαξαν ανακατεύοντας τα βασικότερα στοιχεία των πιο επαναστατικών, ελλείψει άλλης λέξης, ειδών της σύγχρονης μουσικής: Του punk και του thrash, φροντίζοντας να μην παρεκκλίνουν σε καμία στιγμή από την κοινή υποταγή στα δύο είδη, τόσο μουσικά όσο και με τα λόγια-μαχαίρια τους, αλλά και με την εν γένει κοινωνικοπολιτική τους στάση και ενέργειες που δεν βλέπεις συχνά από μουσικούς που έχουν λύσει το οικονομικό τους πρόβλημα.

Was it the riches of the land
Powers of bright darkness
That lead the noble to the East
To fight the heathens

We will fight the heathens, we will fight the heathens
We will fight the heathens, we will fight the heathens
We will fight the heathens, we will fight the heathens
We will fight the heathens, we will fight the heathens

We must call upon our bright darkness
Beliefs, they're the bullets of the wicked
One was written on the sword
For you must enter a room to destroy it, destroy it, destroy it!

To P.L.U.C.K. που κλείνει τον δίσκο παραμένει αξεπέραστο, όσο και απολύτως διαχρονικό. Ταγμένοι μόνιμα στην υπεράσπιση των αδυνάμων, την αναγνώριση των γενοκτονιών με τις σχετικές συνέπειες που έχουν στην παγκόσμια πολιτική, τις πολιτικές τους παρεμβάσεις, άφησαν με την πρώτη τους κυκλοφορία τον ύψιστο ύμνο:

A whole race genocide
Taken away all of our pride
A whole race genocide
Taken away

Watch them all fall down!

Revolution, the only solution
The armed response of an entire nation
Revolution, the only solution
We've taken all your shit
Now it's time for restitution

Recognition, restoration, reparation
Recognition, restoration, reparation
Watch them all fall down!

Το «System Of A Down» δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Ειδικά αν το τοποθετήσεις στη γενική λειψυδρία της εποχής, δηλαδή τον κατακλυσμό του «Nu-Metal» και το χάος που επικράτησε στην «εναλλακτική» σκηνή μετά τον θάνατο του Cobain και το συνεπαγόμενο σοκ των ομόκεντρων κύκλων γύρω του. Όσο εύκολο ήταν να ξεχωρίσεις μέσα από τα πιασάρικα, ποπ ρεφρέν που εναλλάσσονταν με απλά, εύκολα ριφάκια των κιθαριστών που ξεπήδησαν από παντού στα τέλη της δεκαετίας του ’90, τόσο δύσκολο ήταν να εφεύρεις ένα ολόκληρο είδος από το πουθενά. Αυτό το δισκάκι το κατάφερε -και τα είκοσι τρία χρόνια που πέρασαν από τότε δείχνουν πως άφησε υποθήκη για πάντα, μια ημερομηνία έναρξης που θα φωτίζει τον δρόμο για όσους έχουν κάτι να πουν και έχουν το σπάνιο ταλέντο να το λένε με τρόπους που δεν αντιγράφουν κανέναν. Το δισκάκι που μπορείς να ακούς κάθε μέρα και να σου φαίνεται σαν να το ακούς πρώτη φορά.

System Of A Down - System Of A Down (1998)

Suite-Pee
Know
Sugar
Suggestions
Spiders
DDevil
Soil
War?
Mind
Peephole
Cubert
Darts
P.L.U.C.K. (Politically Lying, Unholy, Cowardly Killers)